albert camus, tersi ve yüzü, alay

alay, albert camus'un deneme mi desem, küçük öyküler mi desem, yazarken deneme demeye karar verdim, neyse öyle birşeyi. yaşlanınca insanın başına gelenleri gerçekçi bir şekilde anlatıyor. son iki cümlesi şu: "ölüm herkesin başında ama herkesin ölümü kendine göre. olsun, güneş gene de ısıtıyor kemiklerimizi."

işte bu son iki cümleyi de gerçeğin insanı soğutan tarafında bulduğumu söylemeliyim.