Perşembe, Ağustos 26
ön-görmek
mutluluğu yakalamaya çalışırken es geçtiğimiz şeyler olabiliyor. bahsetmek istediğimin gül tarlasına giderken papatyaları ezmekle alakası yok. (bu arada olmaz tabi, çünkü o söz öyle değildi diyebilirsiniz, olabilir çünkü tam hatırlayamadım.) sebep sonuç ilişkisi ile devam eden kutsal döngüden bahsediyorum, bu döngü içinde sizin mutluluğunuz başkalarının mutsuzluğuyla çakışabilir, ve bu döngü içinde bu olağan bir durum, demek istediğim kimse sevinç denen o duyguyu tatmamalı değil ama, sadece farkında olmak ve bilerek yapmamak.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
15 yorum:
değil mi?
evet bir olaydan ilham almıştım zaten :) bilerek yapmamak...
Allah o olaydaki karakterlere kolaylık versin diyelim:)
Bazen en az hasar vermeye çalışmak sürecinin de bir hasar verme süreci olduğunun farkına varmamak..
o zaman diyelim ki herkes farkında yaşasın :)
bir de şu var "mutluluğu yakalamaya çalışırken" , ama böyle bencil bir süreç de olmayabilir di mi? Daha spontane gelişmiş olabilir, daha amaç odaklı olmayan, daha insiyaki bir süreç. Sonuçta birinin mutluluk yolunda üzülen başkaları o birinin bencilliğine atıf yapıyor ima gönderiyor biraz, ama gerçek daha masum olabilir, olamaz mı?
işte farkına varmanın işe yaramadığı çünkü farkına varılınca yapılanın yine başka bir kalp kırıklığına ve başka bir farkında olmamamaya vardığı fasit bir daireden bahsediyorum..
zaten daha önce "mutluluk gerekli midir?" diye sormuştum bir yerde blogun, birşeyler anlatmak isteyerek. ama bu kutsal döngüde kendiniz "mutlu kimdir" in tanımını yapamamış olsanızda başkalarına göre mutlu sıfatını aldıgınız durumlar mutlaka size de isabet ediyor.
farkına varmak her durumda işe yarar. ama sürecin erkenliği önemlidir :)
işte isabet edebilir, etmeyebilir tartıştığım nokta o değil mutluluğa giden yolda başkasının mutsuz etmek denince mutluluğa doğru motive olmuş biri ve bu uğurda mutsuz etmeyi göze aldığı başka biri akla geliyor ki durumun böyle olmadığını düşünüyorum.
farkına varmak karın ağrısı, tereddüt ve çaresizlik hissetmeye yarıyor, erken farkına varmak içinse muhataptan şüphe duymak (sözlerinden söylemediği anlamları da anlamak, bir nevi niyet okumak) gerekiyor ki bu da yapsan bir dert yapmasan bir dert bir şey ve ulaştırdığı sonuçlar kobay olarak insan kullanılarak üretilen ilaçları kullanmaya benzer bir vicdan azabı hissettirir..
mutluluğa motive olmuştur demek değil ama tercih aşamasına geldiğinde kendi mutlulugunu tercih etmiş demek doğru olabilir mi sanki? diğer meseleye gelince başlığı da boşuna ön-görmek diye açmadım enes :)) yine de ön-görmeye çalışılmalı.
işte iki kişinin mutsuzluğunu öngörmek var orda, kendi mutluluğunu tercih etmek gibi düşünme.. öngörmek açmışsın başlığı işte öngörmekse öngörmek! :)
işte bir şeyin ihtimalini gördükten sonra o ihtimale binaen eylemlerini-tutumunu değiştirmenin bunu muhataba açıklama zorunluluğu ve açıklayamama gibi bir handikabı haiz olduğunu söylüyorum ben de.. diyelim ki öngördün, bu öngörüye uygun hareket ettiğinde muhatab yine mutsuz oluyor, ki öngörme burada anlamsız hale geliyor, ama tabi öngörme bu ihtimalde bile değerli ama işte o da kolay değil!
Hayırlı cumalar bu arada..
Bol bol dua etmek lazım öngörene, göremeyene, becerene, beceremeyene, mutsuz olana, edene. Allah hatalarımızı affetsin niyetimizi sandığımız gibi halis etsin..
mutluluğu kendine göre tanımladıgını niye es geçiyorsun, belki mutluluk göreceli, bütün tanımlamalara saygı ggöstermelisin :pp
ön-görme (okunuş: ön "tire" görme) oluştan önce görmeden bahsediyoruz gecikmiş şey öngörü değil farkındalıktır :)
amin dediğin gibi bol bol dua etmek lazım...
mutluluk tanımını tartışmıyorum işte onu diyorum. neyse, bunu özelden konuşuruz ifade edemedim galiba..
öngörme konusunda da tam oalrak öngörmeden bahsettim farkındalık değil. o da ifade yeteneksizliğime denk gelmiş. bilahere şerh ederiz bunları inşallah..
evet dua dua dua.. hadi hayırlı cumalar..
:) hayırlı cumalar
Yorum Gönder