tesadüfsüz bir yarımlık

1- bu hayat bozbulanık.
2- büyümek, çocukluğunu özlemek için midir?
3- hiçbirşey insanı tanıyabilmek için yeterli değildir. acaba hüsn-ü zan boşuna mı var zannediyorum?
4- insan bir orman, orman bir kibrit.
5- pamuksu bir bakışla çivilensem dünyaya
bakan sadece kendini aynada görebilen olmasa
6- ...

normal

1- bütün anormaller, toplumda, normal görülmeye başlıyor. normallerin de hep geçerli (!) bahaneleri var. ben karşısındayım. başka?
2- bir civcivi bir kutuya koymuşlar, beslemişler, beslememişler mi?
3- hayal meyal'i bir günde bitirebileceğim bir iş verdiği için allah'a şükürler olsun. (bardağın dolu tarafı)
4- içki bütün kötülüklerin anasıdır. bütün kötülüklerin babası da bencilliktir. bencillik kötüdür..bencillik kötüdür..bencillik kötüdür...benc....
5-insan gözünü perdeleyen , her şeyi bir arada aynı anda görmekti.(bahaeddin özkişi)

rüya, hamur ve tomurcuk

gördüğümüz ve hissettiğimiz her şeyi anlamlandırabilme çabasıyla yaşıyoruz. ya da hikmeti bilmek, öğrenebilmek için gayret ediyoruz. zaman sanki çözümü bizzat kendisi olan bir problem.
anlamlar arasında sıkıştığında ve bütün kapıları kapalı gördüğünde, eli ve kolu dünyadan daha uzağa erişemediğinde okuyabilir insan ;

Bilin ki, dünya hayatı ancak bir oyun, bir eğlence, bir süs, aranızda karşılıklı bir övünme, çok mal ve evlat sahibi olma yarışından ibarettir. (Nihayet hepsi yok olur gider). Tıpkı şöyle: Bir yağmur ki, bitirdiği bitki çiftçilerin hoşuna gider. Sonra kurumaya yüz tutar da sen onu sararmış olarak görürsün. Sonra da çer çöp olur. Ahirette ise (dünyadaki amele göre ya) çetin bir azap ve(ya) Allah’ın mağfiret ve rızası vardır. Dünya hayatı, aldanış metaından başka bir şey değildir. (hadid, 20

denge

bazen zihnimde bazı görüntüler oluşuyor, hayal diyebiliriz. bir yer var ve ben sürekli oraya bakıyorum, susuyorum ama kalbimden milyon defa düşünceler, hisler geçiyor.. düşüncelerin, kalbe de yolu vardır..bazen birileri yanıma oturuyor, bazen sağımdan solumdan geçiyor, her ne oluyorsa görüyorum ve duyulmayacak şekilde de olsa konuşuyorum, bir şeyler de söylüyorum aslında ama anlatamıyorum. susarak anlatmak doğru bir yol değil belki ama susarak anlaşılmayı beklemek yanlış bir his diyemem. belki de beni sussam da anlayan Birine çok alıştığımdan..

denge olmalı..